
Benelux Trophy én IRRC op de Varsselring-Hengelo
30 april voor mij de allereerste keer Varsselring. Het zou nog erg fris zijn. Maar de zon was volop aanwezig waardoor ik niet kon wachten om op de ZX6RR te springen en de eerste meters te gaan maken op dit onwijs snelle stratencircuit.
Op de zaterdag hadden we een druk programma met 4 kwalificaties en 1 race aan het eind van de middag. Dat we woensdag 27 april de baan hebben verkend op de fiets scheelde enorm. Zo vond ik gemakkelijk mijn weg tijdens Q1.
In Q2 begon de motor na 5 a 6 ronden te bokken en te stoten in het hoge toerengebied. Waardoor we niet op snelheid kwamen aan het einde van de rechte stukken. Dit hebben we geprobeerd te verhelpen tussen de verschillende kwalificaties maar bleef uiteindelijk onopgelost. Voor de eerste race nog flink gesleuteld en het was de vraag of het opgelost zou zijn.
Race 1 Benelux Trophy
De lampen gaan uit en we gaan van start. Meteen weet ik plekken goed te maken bij de start. Van startplek 21 rijdt ik naar een 12e plek! Echter moest ik na enkele ronden een plekje prijs geven. Rijdend op p13 reeg ik meer aansluiting bij een groepje van 4 voor mij en zag ik het gunstig in om nog een plekje te gaan pakken. Maar ineens was ik ze kwijt. Ik had binnen een halve ronde een achterstand van 3 seconden op mijn voorganger. Na de chicane keek ik een keer achterom en zag dat ik op relatief grote afstand een rijder achter me had maar die een halve ronde later al voorbij kwam. Ik was dus veel snelheid aan het verliezen en gefocust op het probleem en de race als verloren te beschouwen stuurde ik de pits in om een kleine aanpassing te doen. En om vervolgens de baan weer op te sturen. Niet wetende dat dit ik in de laatste ronde zat en beter 100 meter door had kunnen rijden om nog als 14 of 15e te finishen.
Bij inrijden van de pits zag ik de finishvlag en baalde als een stekker. De motor bij Frank Kreuwel afgegeven en maar even tijd voor mezelf gepakt. Om even de frustratie van de dag wat betreft motorproblemen in de hoek te smijten.
Ondanks deze problemen hebben we wel een hele goede dag gehad, we reden een sterke eerste race en boekten progressie.
Frank Kreuwel en Jarno Klein Zandvoort begonnen meteen met de ZX6RR te ontleden. Het werkplaatshandboek was nog niet in ons bezit dus ik ging het paddock rond om te kijken of deze bij andere teams aanwezig was. Ik kwam bij het racing team van Rico Vetti terecht en vertelde daar van onze problemen. Ze boden aan om ons te helpen en het op te lossen. Met de brandstofpomp in de hand rende ik terug naar een ingerichte werkplaats. De brandstofpomp werd ontleed en gereinigd aangezien het brandstoffilter vol met smurrie zat was het wel duidelijk dat het probleem verholpen zou zijn. Onwijs bedankt voor jullie hulp Rico en Team 🙏
1 Mei Race 1 IRRC
Wederom na een goede start vertrokken! Ditmaal vanaf p23 opgeklommen naar P18 bij de eerste doorkomst. Niet veel later reed ik op P15. De motor liep geweldig en bleef dit doen! Mijn rondetijden werden sneller met ruim 2 seconden verbeterd. Wat geweldige race en uiteindelijk gefinisht op P17. Super blij met dit resultaat in de IRRC!! Vorig jaar nooit kunnen denken dat ik in deze klasse mee zou rijden en dat is toch mooi gelukt!
Race 2 Benelux Trophy
Met het puubliek hoog op de banken en rijen dik langs de baan mochten we weer van start in de Benelux trophy. Ik had er dan ook enorm veel zin in! Lampen uit en gaan! Helaas ingang chicane moest ik rechtdoor steken en de parallelweg nemen omdat er geen ruimte was om in te sturen. Hier moest ik even wachten van de baancommissaris om vervolgens als als 1 van de laatste de baan weer op te kunnen sturen. Helaas was het dus al een verloren race. Maar.... we hebben vrij baan en een geweldige lay-out voor ons dus we gaan lekker rijden! Het duurde niet lang voordat ik de aansluiting had bij Ferdinand vd Naald. Vanuit de slipstream ernaast was de bedoeling. Maar het gas ging open en ik zat op 3 meter in de slipstream toch bleef de afstand 3 meter en kwam ik er met geen mogelijkheid voorbij. Dan gaan we het proberen op de remmen. Dit lukte uiteindelijk en mijn weg was weer vrij. Op naar de volgende rijder Bjorn Depret. Deze meneer kende ik nog uit Frankrijk waar hij een maatje te groot voor mij was. Dit keer waren de rollen allerdings omgedraaid.
Het was een erg leuk gevecht om de 9e plaats. Na het uitremmen richting de Van Manenbocht ik op P9 uitkomend kwam hij dan toch weer langszij richting de chicane. Ik zat aan de buitenkant waardoor Bjorn P9 weer terug nam de chicane insturend. Strak achter Bjorn aan richting de Boschbocht. Hier ging hij wat wijd en kwamen we naast elkaar te rijden richting de Enk. Supergaaf naast elkaar vol accelererend richting de snelle bochten sectie. Wie houdt het langst de kruk open? De ronde ervoor had ik gezien dat ik sterker ben op dit gedeelte dus ga ik hem zeker definitief terugverwijzen naar P10. Bjorn liet het gas los en Ik ramde nog even door. Wat gaaf!!
Met nog 5 ronden te gaan was de voorsprong comfortabel geworden en de afstand tot P8 te groot en kon ik redelijk relaxt door rijden naar de finischvlag. Ondanks de eerste ronde ook heel veel voldoening gehaald uit deze race!
Race 2 IRRC
Na erg genoten te hebben van race 1 in de IRRC keek ik erg uit naar deze race. Na een wat rommelige start mijn plekje gevonden. Helaas was dit van korte duur. Aanremmend richting de Van Manenbocht besloot ik om de rijder voor me in te halen. Echter kwam deze plots ook naar rechts en moest ik uitwijken. Rempunt gemist door het uitwijken en dus kwam ik veel te hard op de Van Manenbocht af. Ik dacht ******* dat wordt kegelen. Remmen, remmen en nog eens remmen maar dit gaat nooit goed omdat het hele veld nog op 1 sliert reed.
Gelukkig zagen veel rijders mij in hun rechter ooghoek behalve de rijder schuin voor mij. Deze pakte ik nog net op het achterwiel waardoor ik in een rechter bocht op links viel. Gelukkig konden alle rijden hun weg vervolgen. Ik werd goed ontvangen door het publiek in de Van Manen Bocht en kreeg zelfs wat te drinken aangeboden! En ook was daar Tim die om een handtekening vroeg.
Alle betrokkenen in welke vorm dan ook heel erg bedankt!!!
Ik ben vooral ook onze sponsoren heel erg dankbaar en het was geweldig om een aantal van jullie te zien en te spreken op de Varsselring!
Follow your dreams zette een olympische schaatser als tekst bij zijn handtekening aan mij in 2004.
Inmiddels zitten we er midden in!
In het weekend Hengelo zat alles in wat de motorsport bied en wat hebben we er van genoten als team maar ook als individu. Varsselring hopelijk tot volgend jaar!!
Reactie plaatsen
Reacties